Czołg"Pantera"

Panzerkampfwagen V Panther (Sd.Kfz.171), „Pantera” jest to niemiecki czołg średni z okresu II wojny światowej.Pantera nie była jedynym podstawowym pojazdem niemieckich sił pancernych późnego okresu wojny. Rolę tę dzieliła z PzKpfw IV, (większość modeli PzKpfw IV wyposażona była w skuteczne działa 7,5cm KwK 40 L/43 lub L/48, pozwalające na niszczenie radzieckich T34/85), gdyż do końca wojny powstało zaledwie niecałe 6000 sztuk, co nie pozwalało na wymianę wszystkich Panzerów IV.Producentem był MAN, Daimler-Benz  i MNH.Był wyposażony armatę 7,5 cm KwK 42 L/70 kalibru 75 mm i strzelał wolframowymi podkalibrowimi pociskami PzGrW 35 oraz dwa uniwersalne karabuny maszynowe MG34 kalibru 7.92 mm z zapasem 4200 nabojów.Jednostką napędową był 12-cylindrowy benzynowy silnik Maybach HL 230 P30 o mocy 700 KM.Produkacja od 1942 do 1945.Wóz wprowadzono do służby w 1943 roku jako bezpośrednią odpowiedź na radziecki czołg średni T-34. Pantera miała jednak lepsze działo i znacznie grubszy pancerz. Podczas chrztu bojowego, w czasie bitwy na Łuku Kurskim, Pantery Ausf.D zawiodły z powodu licznych problemów technicznych. W bitwie utracono około 150 czołgów tego typu z użytych 204, zdecydowaną większość z powodu awarii napędu i silnika. Walki dowiodły jednak wysokiej jakości opancerzenia – tylko kilka pojazdów zostało zniszczonych trafieniami artylerii, a ani jedno bezpośrednie trafienie w płytę czołową kadłuba nie okazało się groźne. Po wyeliminowaniu wad fabrycznych Pantery szybko stały się groźnym przeciwnikiem dla radzieckich sił pancernych.